نظام اقتصادی ارمنستان

پیش از فروپاشی شوروی سابق بخش عمده و اساسی اقتصاد ارمنستان برپایه صنعت بنیان نهاده شده بود . در آن دوران ارمنستان با دارا بودن حدود 3 درصد جمعیت شوروی 4 درصد تولیدات صنعتی شوروری را در اختیار داشت . پس از استقلال بدلیل مشکلات ایجاد شده وضعیت اقتصادی این کشور به ضعف و رکود و نابسامانی انجامید و اکنون عمده زیرساختهای اقتصادی بصورت بلااستفاده و متروک درآمده است . در حال حاضر ارمنستان با اجرای برنامه های اصلاحات اقتصادی و کمک های سازمان های بین المللی ، توانسته به تدریج شرایط اقتصادی خود را با ایجاد نظام اقتصاد بازار آزاد تا حدودی بهبود بخشد .

ارمنستان در سال های اخیر شاهد رشد اقتصادی ثابت و منظم در بخش های تولید انرژی ، مواد شیمیایی ، مخابرات ، جواهر سازی ، عمران و مصالح ساختمانی و رشد چشمگیر در تجارت و بازرگانی ، حمل و نقل ، ماشین سازی ، الکترونیک ، کامپیوتر و... بوده است . رشد اقتصادی این کشور پس از افت بسیار شدید در سال 2009 در نتیجه بحران مالی جهانی در سال 2011 مجدداً حالت صعودی گرفته و به 4.7 درصد رسید .

منابع درآمد کشور :

درآمد کشور ارمنستان از طریق صادرات کالا از جمله الماس ( پرداخت و صادرات مجدد آن ) و دیگر مواد معدنی مانند : سنگ ، مس ، قطعات فلزی ، ماشین آلات و تجهیزات ، نوشیدنی و مواد غذایی تأمین می شود . به طور کلی صنایع مختلف ( تولید مواد شیمیایی ، قطعات و ابزار الکترونیکی ، ماشین آلات ، مواد غذایی ، لاستیک ، پوشاک ، صنایع دفاعی و.. ) و همچنین کشاورزی و محصولات آن مهم ترین بخش های اقتصادی ارمنستان به شمار می آید و بخش اصلی درآمد کشوراز این طریق تأمین می شود . کشاورزی 44 درصد از نیروی کار و صنایع 42 درصد از نیروی کار را به خود اختصاص می دهند .

بعلاوه کمک های ارامنه خارج از کشور ( اسپیورک ارمنی ) در قالب های مختلف ونیز کمک و اعطای وام کشورها ، سازمانها و نهادهای مالی نظیر روسیه ، آمریکا ، بانک جهانی ، صندوق بین المللی پول ، بانک توسعه و ترمیم اروپا ، اتحادیه اروپا و .... از دیگر منابع مالی ارمنستان به حساب می آیند .